Нажаль час ідзе вельмі хутка і учорашнія хлапцы ў кедах і полукедах сёння дарослыя , сталыя людзі…
Але пасапраўднаму адчуваеш гэта толькі тады , калі не стае бацькоў… і застаецца хата…
Хата бацькоў гэто не толькі сцены з дахам , гэта месца, дзе адчуваеш як сэрца б’ецца…
І разумееш - хата бацькоў не прадаецца…
Слухаць трэк тут https://band.link/yPwxe
Хата Бацькоў
У кожнага агеньчык ёсць
У сэрцы і у вачах
Праз цемру і туманы скрозь
Што асвятляе шлях
У кожнага мястэчка ёсць
Куды душа імкнецца
I што б у жыцці не адбылось
Яно не прадаецца
Не прадаецца хату бацькоў,
Куток бацькоўскі не прадаецца...
Куды вяртаюсь я зноў і зноў
Дзе адчуваю, як сэрца б’ецца...
Двум берегам адной ракі
Ніколі не сустрэцца,
Але без іх залье лугі
Ракі не застанецца
Так і паміж братоў калі
Маланка пранясецца
Суцешыць іх хата бацькоў
Яна не прадаецца...
Режиссер: Карпанов Виталий
Оператор: Мариневич Владислава
Монтаж: Котешов Александр
Саунд продакшн трека: Трибуховский Слава и Билаш Дмитрий
Часть видео снято в музей-усадьбе Забродье
https://zabrodje.com/
Группа Дрозды в соц.сетях:
VK: https://vk.com/drazdy
Facebook: https://www.facebook.com/drazdy/
Instagram: https://www.instagram.com/drozdy_band/
Telegram: https://t.me/drozdy
OK: https://ok.ru/group/44994888663164
Метки: ДРОЗДЫ
